အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္......................

ေရာင္နီသမ္းတာနဲ့ လုပ္ငန္းစခဲ့ၾကျပန္ျပီ
ခရီးသြားေတြေ၀ငွၾကတဲ့အစာေတြကို အလုအယက္ထိုးသုတ္လို႔
သူတို႔ဘာလို့လုစားေနၾကတာလဲ?????????????????

ဒါ ေန႔တဓူ၀(နိစၥဒူ၀) ျမင္ကြင္းဆိုေပမဲ့
ငါ့အတြက္ေတာ့ ေန့တိုင္းကို ထူးဆန္းေနခဲ့တယ္
ထပ္ခါထပ္ခါငါစဥ္းစားတယ္
သူတို႔ဘာလို႕လုစားေနၾကတာလဲ??????????????????????

ေန႔တိုင္းၾကားေနက် အသံတခုကိုငါၾကားျပန္တယ္
ငါနဲ့ရြယ္တူ လူငယ္တခ်ိဳ႔ေပါ့
ထံုးစံအတိုင္း ငါ့ကိုေအာ္ဟစ္သြားၾကတယ္
" အစာရွာရေအာင္လာေလကြာတဲ့"
ငါ့ကိုငါျပန္ၾကည့္မိတယ္
ေၾသာ္............ငါဟာဇင္ေယာ္တစ္ေကာင္ပါလား


ငါ့မွာ အေတာင္ပံတစ္စံုေတာ့ရွိပါရဲ႔
ငါ့အသက္အရြယ္ကေပးတဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့ အေတာင္ေလးေပါ့
သိပ္မသန္မာလွေပမယ့္ ရာသီဥတုကို ငါအံတုရဲတယ္
ေလာကမွာ ပင္လယ္ျပင္ထက္ ပိုျပီးျပည့္စံုတဲ့ေနရာ ရွိကိုရွိရမယ္
ဖ်က္..ဖ်က္...ဖ်က္
ငါ့ရဲ႔အေတာင္ပံတစ္စံုကိုေလထဲမွာ ေ၀ွ႕ယမ္းလိုက္တယ္
အဲဒီေနရာကို ငါပ်ံသန္းမယ္....................


သူတို့ေတြက ငါ့ကို ကန္႔ကြက္ၾကတယ္
မင္းဟာ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္လြန္းတဲ့ ဇင္ေယာ္ေလးတစ္ေကာင္ပါတဲ့
ငါ့ရဲ႔အေမက စိတ္မခ်ဘူး
ငါ့ရဲ႕အေတာင္ပံေတြကိုႏုနယ္လြန္းလို႔တဲ႔ေလ
ဒါေပမယ့္........ငါပ်ံသန္းမယ္
ျမင့္ႏိုင္သမွ်ျမင့္ေအာင္ေပါ့
ငါယံုၾကည္တယ္...........
အဲဒီေနရာမွာ ငါလိုခ်င္တာ ရွိကိုရွိရမယ္................


ငါဟာ ေဂ်ာ္နသန္ေတာ့မဟုတ္ပါ၀ူး
ဒါေပမယ့္.......အႏၱရာယ္ေတြကို ငါမေၾကာက္ဘူး
ခုခ်ိန္မွာ .... ငါနဲ့အတူပ်ံသန္းခ်င္တဲ့သူ မရွိပါဘူး
ဒါေပမယ့္.......အဲဒီေနရာကိုေတြ႔ရင္ သူတို႕ေတြကို ငါလာေခၚမယ္
အခုျမင္ကြင္းေတြလိုမ်ိဳး အစာေရစာလုမစားရတဲ့ေနရာတခုကိုေပါ့
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္...............................ဇင္ေယာ္ေတြအားလံုး ေပ်ာ္ၾကရလိမ္႔မယ္
ငါ့အတြက္လား.......................မလိုပါဘူး
ပ်ံသန္းျခင္းကအဓိကပါ.........
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ငါကလြတ္လပ္တဲ့ေနရာတခုကို ထပ္ျပီးပ်ံသန္းလိမ့္မယ္
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္........................ငါ.......................



ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ
သႏၱာ

ကိုေဇယ်ာဦး ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ သႏၱာရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္အရ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္...