တခ်ိန္က
သီးနွံအျပည့္နဲ႕ ဒီကြင္းျပင္
ရင့္မွည့္ကာ တာ၀န္ကုန္ေတာ့
ပိုင္ရွင္က လာရိတ္သိမ္း
အခုေတာ့ လြင္တီးေခါင္ေပါ့
ပိုင္ရွင္က်န္ခဲ့ လက္က်န္အခ်ိဳ႕
ငါ့အဖို႕က်န္ေလာက္ေကာင္းပါရဲ႕
မ်က္စိတဆံုးလွမ္းအၾကည့္
လိုင္းမမိတဲ့ေရဒီယိုရဲ႕
ဂဂ်ီဂဂ်ီျမည္သံကတေမွာင့္
ရင္ဘက္ေအာင့္လွေခ်ရဲ႕ကြာ
ဖိနပ္ေပါက္လို႕ ခါးကနာ
ၾကည့္လွည့္ပါက်ဳပ္အျဖစ္
အျပစ္ဆို ဘယ္သူကို ပံုရပါ့
ေျပာ.. ေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး
ကြင္းျပင္ကိုျဖတ္ခါေလွ်ာက္
လြမ္းဘူတာမွာ တေထာက္နားကာေပါ့
ဘ၀ ဆိုတဲ့ ေနညိုညို
သူမျပိဳ ခင္ ခ်ိန္ရိွတုန္း
ခ်ိန္ျဖဳန္းလိုေတာ့ဘူး
ဒီကြင္းျပင္ ဟိုတ၀ိုက္
တစ္ပင္က်န္ နွစ္ပင္ေတြ႕လိုျငား နဲ႕
ဇြဲအျပည့္နဲ႕ မာန္ကိုတင္း
ေကာက္ဟဲ့ ... ေကာက္သင္း ....
သူမ်ားေတြရိတ္သိမ္းသြားၾကတဲ့ ကြင္းျပင္ၾကီးထဲက သံေယာဇဥ္ကေလး တပင္တေလမ်ား ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ေကာက္သင္းေကာက္ေနၾကေသာ ဘ၀ သမား သံေယာဇဥ္ ေကာက္သင္းသမားမ်ားသို႕..
ေလးစားစြာျဖင့္
ေနစိုးနိုင္
--
Nay Soe Naing
www.naysoenaing.com
3 comments:
စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ရန္သူမရွိေတာ့ တစ္ရတယ္။ ဟဟားးးးး
ေကာက္သင္းသမားမ်ား ေကာက္ႏိုင္သင္းနိုင္ပါေစဗ်ာ။
ေကာက္သင္းလိုက္ေကာက္ရေတာ့မယ္ ကိုေနစိုးႏိုင္ေရ
ရြာကို ေတာင္သတိရလာတယ္ဗ်ာ ..
Post a Comment