ဇာတ္သိမ္း

ရိွသမွ် အကိုး အကားေတြနဲ ့
မုိးခါးေရ ေသာက္ရေတာ့မယ့္ ေခတ္ထဲ
႐ုိးသားမႈကုိပဲ ကုိးကြယ္ထား
သစၥာတရားဆုိတာက
သူ႔ဘ၀ရဲ့မုိးေကာင္းကင္
ေငြေတာင္ေတြကို လိုခ်င္ရင္ သိမ္းပိုက္ဖုိ႔က
ဘယ္ေလာက္မွ မခက္တာသိေပမယ့္
သူမ်က္စိက်ိန္းသတဲ့.....ေလ။

သူတစ္ေယာက္ထဲ....
ေရာင့္ရဲမႈကုိပဲစားသုံး
အခြင့္အေရးဆုိတာ သူ႔ဘ၀အတြက္ေတာ့
မစားေကာင္းတဲ့ အသီးတစ္လုံး
အဲဒီ ၀ိသမ ေရႊေတာင္ေတြကိုမွ
ျဖိဳျဖိဳခ်ခ်င္ခဲ့တဲ့ ငတံုး
အဲ......ေနာက္ဆုံးေတာ့
အခ်စ္ဆုံးဆုိတာေတြနဲ႔ ေက်ာခ်င္းကပ္လိုက္ရတာ
ဒါ . . . တကယ့္ျဖစ္ရပ္
တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္ကေနတာမဟုတ္
ဒါေပမယ့္ေပါ့.....
ဇာတ္သိမ္းပုိင္းေတာ့ ျဖစ္ခဲ့တယ္ . . .။ ။

ေအာင္စည္ဟိန္း