အိမ္ျပန္ခ်ိန္

နိုင္ငံျခား နိုင္ငံတစ္ခု ကို ေရာက္ ကတည္းက စိတ္ ထဲမွာ စဥ္း စား ျဖစ္ တာ က ငါ ဘယ္ေတာ့ ျပန္မလဲဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီမွာ မျမင္ဖူး တာေတြ ျမင္ရ၊ မစား ဖူးတာေတြ စား ရ နဲ႕ ေနတတ္ရင္ေတာ့ ေက်နပ္ စရာ ၾကီး ပါ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ့ ေရာက္ တဲ့ ေန႕ကေနစျပီး ေတာ့ မေပ်ာ္ ဘူး ။ မိသား စု အတြက္ ပိုက္ ဆံ လာ ရွာတာ ပဲ ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ ေပေတေနလိုက္တယ္ ။

ခု လည္း ျပန္ဖို႕ စိတ္ကူူး ထား တာ ၾကာ ျပီျဖစ္ ေပမယ္ ့ ဒီေလာက္ ၾကီး ျမန္ျမန္ ဆန္ ဆန္ ျပန္ျဖစ္မယ္လို႕ ေတာ့ မထင္ ထား ဘူး ။

ကမၻာမွာ စီးပြား ပ်က္ ကပ္ ေၾကာင့္ နိုင္ ငံေပါင္း စံု မွာ အလုပ္သမား ေတြ ဒုကၡေရာက္ ၾက ရတယ္ ။ ဘယ္နိုင္ ငံက ေတာ့ နိုင္ ငံ ျခား သား အလုပ္သမားေတြကို ဌာေန ျပန္ပို ႕တယ္ ။ ဘယ္နိုင္ ငံမွာေတာ့ အလုပ္ျပဳတ္တဲ့ လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ ရိွသြားျပီ ဆို တဲ့ သတင္း မ်ိဳး ေတြက ေန႕တိုင္း ၾကား ေနရတာပါ။

ခုကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တာက ဒီစီးပြား ပ်က္ ကပ္က ဘယ္ လို ဘယ္လို ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ အလုပ္ ကို ထိခိုက္ လာတယ္ ဆိုတာကို ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီ မွာ က အရင္ ႏွစ္ ကတည္း က လူ အေရအတြက္ ကို ေလွ်ာ့ထား တာဆိုေတာ့ လူထပ္ေလွ်ာ့လို႕ မရေတာ့ဘူး ။ အလုပ္ခ်ိန္ ေလွ်ာ့လို႕ လည္း မျဖစ္ ဘူး ။ အလုပ္ ခ်ိန္ ေလွ်ာ့ လိုက္ ရင္ အလုပ္ က ျပီး မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။

ဒီေတာ့ အလုပ္ ကၽြန္ေတာ္အလုပ္လုပ္တဲ့ ဌာန ( Supply Chain ) က အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လစာ ၁ နာရီ စာကို ျဖတ္ ဖို႕ ေျပာတယ္ ။ သေဘာတူလား မတူလား ေပါ့ ။ လူ ၂၀၀ ေက်ာ္မွာ သေဘာ မတူဘူးလို႕ ေျပာတာ က ကၽြန္ေတာ္ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ ခ်င္း ၂ ေယာက္တည္း ။ ရိွတာလည္း ဗမာ က ဒိ ၂ ေယာက္ပဲ ရိွတာ။ မန္ေနဂ်ာကို ေတြ႕ရမယ္ေျပာတယ္ ။
သူတို႕ ေျပာတာက ၁၂ နာရီ အလုပ္ခ်ိန္ ၁၁ နာရီလစာေပါ့ ။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ က အလကား လစာ မရင္ရင္ မလုပ္နိုင္ ဘူးလို႕ ။ အလကား လုပ္ေပးရ ေအာင္ ကုမၸဏီက ပရဟိတ လုပ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီ မွမဟုတ္တာ လို႕ သူ႕ စီးပြား ေရး သူလုပ္ လို႕ ရံွဴးတာပဲ ငါလည္း ဒီကို စီးပြား ေရး လာလုပ္တာ လို႕ ။ ဘာမွ အလကား လုပ္ေပး စရာ အေၾကာင္း မရိွဘူး လို႕ ။ ကုမၸ ဏီ အက်ိဳး အျမတ္ ရေနတုန္း က ငါတို႕ ကို ဘာေပးလဲလို႕ ။

ဆိုျပီး ထြက္ စာကို ေပးပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ရဲ႕ ဒီဘေလာ့ မွာ ဘာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ထြက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္တယ္ ဆိုတာကို အဂၤလိပ္လို တင္ပါတယ္ ။ ေနာက္ ထြက္ စာ ထဲ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ ကို လာလည္ဖို႕ ထည့္ေရးေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ ေန႕ေရာက္ေတာ့ ကုမၸဏီ က လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ေတြ ကို ကၽြန္ေတာ့္ လိပ္စာ ေပးျပီး လာလည္ခိုင္းတယ္ ။ ကုမၸဏီမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ ကေတာ္ေတာ္ နာမည္ ၾကီးသြား တာ။ သူတို႕ အစီစဥ္အတိုင္း လုပ္ခ ျဖတ္ တာကို ၂ ရက္ ပဲလုပ္ပါတယ္။ ဒိႏွစ္ရက္ မွာ ကၽြန္ေတာ္ လုံး၀ အပို ခ်ိန္ မဆင္း ပါဘူး ။ ေနာက္ မန္ေနဂ်ာ က ေခၚေတြ႕ပါတယ္ ။ မန္ေနဂ်ာ က ေဟာ္လန္နိုင္ငံသားပါ။

သူေမးပါတယ္ ။ မင္း ဘာလို႕ အခ်ိန္ပို မဆင္းတာလဲတဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္တယ္ ။ ငါမင္းရဲ႕ အခ်ိန္ပို နဲ႕ ပတ္သက္ ျပီးလုပ္ထားတဲ့ အစီအစဥ္ ကို သေဘာမက်လို႕ ပါလို႕ ေျပာတယ္ ။ သူကေျပာတယ္ ခု ငါတို႕ အစီအစဥ္ ေျပာင္း သြားျပီ တဲ့ ။၁၁ နာရီ အလုပ္ခ်ိန္ ၁၁ နာရီလုပ္အားခ လို႕ ေျပာတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ထြက္ စာကို ရုတ္သိမ္း ခ်င္ရင္ ျပန္ယူလာရံုပါပဲ ။ သူ႕စားပြဲေပၚမွာ ။ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္စာကို ကုမၸဏီ ထံုးစံ နဲ႕ အညီ ဆက္ လက္ ေဆာင္ရြက္ေပးဖို႕ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

ကုမၸဏီ မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ႕ နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ ဗမာ ၂ ေယာက္ ရဲ႕ သတင္း က ျပန္႕သြားပါတယ္။ ကုမၸဏီ ကလည္း ေၾကာက္လာတယ္ ထင္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ဘေလာ့ကို ပိတ္ေပးဖို႕ Block Request လုပ္ပါတယ္။ ဒီနိုင္ငံက ISP ကို ။ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္က ျပန္လာေတာ့ SITE BLOCKED ျဖစ္ေနတယ္ ။ ေနာက္ ၾကိဳးစားၾကည့္တယ္ ။ အားလံုး BLOCKED ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္လွည့္ျပလိုက္တယ္။ ကုမၸဏီ နဲ႕ ပတ္သက္ ျပီး ေရးထားတဲ့ စာေတြကို သိမ္းထား လိုက္တယ္ ။ ေနာက္ Thanks Mum ဆို ျပီး ေလွ်ာက္ေရးျပီး ISP ကို ေမးတယ္ ငါ့ဘေလာ့ ကို ဘာေၾကာင့္ BANNED တာလဲလို႕ ငါ အက်ိဳး အေၾကာင္း သိခ်င္တယ္ လို႕ ။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္ ငါ့ ဘေလာ့ ကို ဘန္း.. တယ္ ဆိုတာ ေျပာျပပါလို႕ ေလွ်ာက္ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ။ ၁၀ မိနစ္ေလာက္ ေနေတာ့ ျပန္ဖြင့္ ေပးတယ္ ။

ခုထြက္စာတင္ျပီးျပီဆိုေတာ့ ကုမၸဏီ စည္းကမ္း အရ တလ အလုပ္လုပ္ေပးရဦးမယ္ ။ ျပန္ေတာ့မယ္ ဆိုမွ ။ သိမ္းထားတဲ့ ပို႕စ္ ေလးေတြကို တစ္ရက္ ခ်င္း Schedule ခ် ျပီး ျပန္တင္ထားခဲ့မယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ စာေရးျဖစ္မွာ မဟုတ္လို႕ ခုကတည္းက ေရးျပီး schedule ခ် ျပီးတင္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတာ ။

ျပန္မယ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ေတာ့မွ ဒီတလ အလုပ္လုပ္ ရတာ အရမ္း ၾကာတာပဲဗ်ာ ..

အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့မယ္

ေပ်ာ္ေနတယ္

ေနစိုးနိုင္