မကလ်ာေရ . . .
ၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ဇာတ္လမ္းစုံ (၂)ကုိ ေရးျပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း အလုပ္မ်ားေနတာ ရယ္၊ ခရီးထြက္သြားတာရယ္ေၾကာင့္ စာဆက္ျပတ္သလုိ ျဖစ္သြားရတယ္ဗ်ာ။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ေျပာစရာ ေရးစရာေလးေတြ ေပၚလာျပန္ျပီဆုိေတာ့လည္း ျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ဇာတ္လမ္းစုံ အပုိင္း (၃) ကုိ ဆက္ၾကပါဦး စုိ႔ရဲ့လား။
ျပင္ဆင္ခြင့္ကေလး ေပးပါလား
မကလ်ာေရ . . .
ျပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တုိဘာလ ေနာက္ဆုံးပတ္ထဲမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးကုိ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ပါးေတြ အသုံးျပဳမႈ ကင္းစင္တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးျဖစ္လာေစဖုိ႔အတြက္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထုတ္တဲ့ စက္႐ုံ တစ္ရာေက်ာ္ကုိ တစ္လအတြင္း ပိတ္သိမ္းဖုိ႔ သက္ဆုိင္ရာက ၫႊန္ၾကားလုိက္တယ္ခင္ဗ်။ ဒါဟာ တစ္ကမၻာလုံး လႊမ္းၿခံဳလုပ္ ေဆာင္ေနၾကတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးနဲ
႔ အမႈိက္ကထြက္လာတဲ့ ဓာတုပစၥည္းမ်ားေၾကာင့္ ပတ္ ၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းေနရတယ္ဆုိတဲ့စံႏႈန္းမ်ဳိးေတြနဲ႔ ဆုိရင္ေတာ့ ၾကိဳဆုိရမယ့္ ကိစၥပဲျဖစ္တယ္ဗ်။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ပဲ ဇြန္လက မႏၲေလးေရႊျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္သုံးစြဲမႈကို ကန္႔သတ္ခဲ့သလုိ ေအာက္တုိဘာလဆန္း ထဲမွာပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးျဖစ္တဲ့ ေနျပည္ေတာ္မွာလည္း အလားတူပဲ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ သုံးစြဲမႈကုိ ကန္႔သတ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္ မကလ်ာေရ။ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ၾကီး တကယ္တကယ့္ မေထာက္မညႇာတမ္းေျပာရရင္ ေတာ့ ေနာက္ေတာင္က်ေနျပီဆုိရမလားပါပဲ။
မကလ်ာေရ ကြၽန္ေတာ္အေနနဲ႔ေတာ့ အားလုံးသိျပီးသားျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ရဲ့ ဆုိး က်ဳိးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ဋီကာဖြင့္ဖုိ႔ေတာ့ စိတ္ကူးမရိွေပဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူမ်ဳိး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရိွတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကေတာ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုျဖစ္လာ ျပီဆုိရင္ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခြင့္မရၾကတဲ့အတြက္ အသားတက်မျဖစ္ဘဲ လုိရာမေရာက္ ျဖစ္ကုန္ၾကတာကုိ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္အမွတ္မမွားဘူးဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ ေလာက္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ျမိဳ႕လယ္ေျခာက္ျမိဳ႕နယ္မွာ ကြမ္းယာေရာင္းခ်ခြင့္ ပိတ္သိမ္းလုိက္တယ္ ေနာ္။ ပိတ္သိမ္း႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး။ ေရာင္းခ်မယ္ဆုိရင္ ဖမ္းဆီးအေရးယူရမယ့္ ကုန္စည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကဖူးတယ္ မဟုတ္လား။
မကလ်ာေရ အခုေန ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္မွာ လမ္းသလားရင္း ကြမ္းယာစားဖုိ႔အတြက္ အခက္အခဲ မျဖစ္ရေအာင္ ကြမ္းၾကိဳက္သူေတြ ကြမ္းအထုပ္ၾကီးအထုပ္ငယ္နဲ႔ သြားၾကမယ္လုိ႔ ထင္ေနပါသလား။ (ကြမ္း ယာက ေရာင္းခ်ခြင့္မွမရိွတာ) မေရာင္းရဘူးဆုိေပမင့္ စားသူေတြကရိွေနျပန္ေတာ့ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ေရာင္း က်၀ယ္က်ရတဲ့အတြက္ တုိးတုိးသား ျဖစ္မသြားေပဘူးလား။ အဲသလုိပါပဲ အမ်ားျပည္သူ ျမင္သာထင္သာ မွာရိွေနတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီးေတြမွာ အရက္နဲ႔စီးကရက္ေၾကာ္ျငာေတြ ကန္႔သတ္လုိက္သလုိ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား မွာလည္း ေၾကာ္ျငာခြင့္မရတာ အမွန္ျဖစ္ေပမင့္ စီးကရက္ေသာက္သူ အရက္ေသာက္သူ အေရအတြက္ေတာ္ ေတာ္မ်ား ေလ်ာ့သြားပါရဲ့လား။ အင္း အခုႏွယ္မ်ားေတာ့ ပိုေတာင္မ်ားလာသလားလုိ႔ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ႏွံ လ်ားလ်ား ဘယ္သြားသြား လက္ညိႇဳးထုိးမလႊဲတာက ]]ျမန္မာဘီယာရျပီ}} ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေလ။ အမယ္မန္း ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ဘီယာစေတရွင္နဲ႔အျပိဳင္ ရမ္စေတရွင္ေတြ တယ္ေပါဆုိပဲ။ ဆုိလုိတာကေတာ့ မကလ်ာရယ္ အခ်ဳိ႕ကိစၥေတြက စိတ္၀င္တစားႏုိးၾကားသိရိွမႈဗတေမနညန်် နဲ႔ စနစ္တက်ထိန္းသိမ္းကြပ္ကဲႏုိင္မႈေတြနဲ႔ပဲ ဆုိင္တယ္ဗ်။ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အရက္၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာကိစၥမ်ဳိးဟာ သုံးစြဲသူကုိယ္တုိင္က ဒါဟာက်န္မာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးကုိ ထိခုိက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေရွာင္မွေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့ အသိ လုိအပ္ေန သလုိ ဒီလုိ အသိ ေတြ လူထုၾကားမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာဖုိ႔လည္း လိုအပ္တဲ့မီဒီယာေတြသံုးျပီး ေဆာင္ရြက္ၾက ရမယ္ဗ်။ ျပီးေတာ့ ဒါေတြကုိ အလြယ္တကူ၀ယ္ယူသုံးစြဲခြင့္မရေအာင္ ထိေရာက္တဲ့ကန္႔သတ္မႈေတြကိုပါ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း လုပ္ၾကရမယ္။ ဘယ္လုိေနရာမ်ဳိးေတြမွာ လုံး၀မေရာင္းရဘူးဆုိတာမ်ဳိး၊ ေစ်းႏႈန္းဘယ္ ေလာက္ထားျပီး ေရာင္းရမယ္။ ဘယ္လုိအသက္အရြယ္ေတြကုိ မေရာင္းရဘူးဆုိတာမ်ဳိးကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့အပုိင္းကုိပါ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါမွ အသားက်တဲ့ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္တဲ့ ကူးေျပာင္းမႈ ရၾက ေရာက္ၾကမွာပါ။ အဲသလုိ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေစ်းၾကီးတဲ့တုိးတုိးသားဆုိျပီး ေနရာတုိင္းမွာ ရႏုိင္တဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္ဗ်။
မကလ်ာေရ . . .။ ခုလည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ျပႆနာကုိ ခ်ည္းကပ္တဲ့ေနရာမယ္ တုိးတုိးသားမျဖစ္သြားဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္ဗ်။ သုံးစြဲသူေတြကုိယ္၌က ဒီလုိသုံးစြဲတာဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အတြက္ေရာ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ေရာ အက်ဳိးမရိွဘူးဆုိတာ ေက်နပ္လက္ခံျပီးေတာ့ မသုံးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အျမင္မ်ဳိးေျပာင္းလဲသြားဖုိ႔အတြက္ ဗတေမနညန်် ဃောစေငါည ေတြ လုပ္ၾကဖုိ႔လုိမယ္ဗ်။ ျပီးေတာ့ အဲဒီအစား ဘာေတြ သုံးၾကရမွာတုံး။ အဲဒါကေလးလဲ အေရးမၾကီးေပဘူးလားဗ်ာ။ ဟုိတုန္းက ငါးသားငါးကုိ ဖက္အင္ ဖက္နဲ႔ ထုတ္ၾကတာပဲလုိ ခပ္လြယ္လြယ္ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်။ အင္ဖက္လုိသေလာက္ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး ေလ။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူထုအမ်ားစုဟာ ႏုိင္ငံတကာက စူပါမားကပ္ၾကီးေတြမွာလုိ သားငါးခုတ္ထစ္ ျပီးသား ပါကင္ဘူးေလးေတြကုိ မ၀ယ္ႏုိင္ၾကေသးပါဘူးဗ်ာ။ ရပ္ကြက္ေစ်းေတြမွာပဲ ေန႔စဥ္တုိးေ၀ွ႕အားေပး ေနရဆဲပါဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခုက စက္႐ုံကိုမွီခုိထားတဲ့ လုပ္သား တစ္ေသာင္းနီးပါးရဲ့ ပါရာဒုိင္းအေရႊ႕ကေလး ဘယ္နဲ႔ ရိွလာမလဲ။ စိတ္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ မကလ်ာေရ။
အသိကေလးတစ္ခ်က္ . . .
မကလ်ာေရ . . .
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမယ္ လမ္းအသုံးျပဳသူေတြ ယာဥ္အႏၲရာယ္ကင္းေ၀းေစဖုိ႔ ဆုိျပီးေတာ့ ယာဥ္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီၾကီး ဖြဲ႕ျပီး ယာဥ္နဲ႔လူ လမ္းေပၚမယ္ သြားမႈလာမႈေတြကုိ ၾကီးၾကပ္လာ လုိက္တာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ ေရာက္ပါေပါ့လား။ အင္း ၾကာေတာ့ ၾကာျပီေပါ့ေလ။ ဒါေပသိ အခုခ်ိန္ အထိ ယာဥ္တုိက္မႈေတြ၊ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈေတြ၊ အဲဒီလုိ ျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္ လူေတြ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရ ေသဆုံးမႈေတြကေတာ့ ေလ်ာ့က်မသြားသလုိ အာဆီယံမွာ အဆင့္ ၂ ေတာင္ ေရာက္ကုန္ပါေပါ့လား။ ဒါလဲ ပဲ မကလ်ာေရ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကီးၾကပ္ထိန္းသိမ္းမႈေတြ လုပ္လုပ္ အဓိကက်တာေတာ့ လမ္းအသုံးျပဳသူေတြ မဟုတ္ေပဘူးလား။ ေျခလ်င္သြားတဲ့လူကလည္း ေျခလ်င္သြားသူေတြလုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္း၊ အေႏွး ယာဥ္ေမာင္းသူကလည္း အေႏွးယာဥ္ေမာင္းသူလုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္း၊ ခရီးသည္တင္ယာဥ္ေမာင္းသူေတြ ကလည္း လုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းကုိယ္စီ ရိွျပီးသား မဟုတ္လားဗ်ာ။
ဒီေနရာမွာလည္း လမ္းအသုံးျပဳသူေတြကုိယ္တုိင္ အႏၲရာယ္ကုိ ၾကိဳတင္တြက္ဆႏုိင္ေအာင္၊ ျဖစ္လာ မယ့္ဆုိးက်ဳိးကုိ ပီပီျပင္ျပင္ၾကီးသိျပီးမွ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြ လက္ကုိင္ထားႏုိင္ေအာင္ ေစာေစာကေျပာခဲ့ တဲ့ ဗတေမနညန်် ေတြ လူထုၾကားမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာဖုိ႔လည္း ဗတေမနညန်် ဃောစေငါည ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားကုိလုပ္ ၾကရမယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ေနျပည္ေတာ္ ရိွစဥ္က တစ္မနက္မွာ ေနမေကာင္းတဲ့ ကေလးကုိ ေဆး႐ုံတင္ဖုိ႔ဆုိ ျပီး အေဖလုပ္သူက ဆုိင္ကယ္နဲ႔ ေဆး႐ုံကုိ လာသဗ်။ မေအလုပ္သူက သားကုိေစာင္ၾကီးပတ္ျပီး ဆုိင္ကယ္ ေနာက္ျမီးကုိ ထုိင္လုိက္သတဲ့။ ကုိင္း ဘာေတြျဖစ္ၾကမလဲ။ ေတြးမေနပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။ သည္လုိျပႆနာေတြ ျဖစ္တုိင္းျဖစ္တုိင္း မသိလုိ႔ျဖစ္ၾကရတာပါလားဆုိတဲ့ ေတြးလုံးမ်ဳိးေတြက ကြၽန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ အခုေျပာရင္အခု ထိထိခုိက္ခုိက္ ျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးဟာ လမ္းနဲ႔ကင္းႏုိင္ၾကသူေတြ မဟုတ္ၾကေပဘူးေလ။ နံနက္လင္းတာနဲ႔ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးက လူေတြအားလုံးဟာ ကုိယ္စီကုိယ္စီ အိမ္ကေန အလုပ္ကုိထြက္လာျပီ ဆုိကတည္းက လမ္းကုိ နည္းမ်ဳိးနဲ႔အသုံးခ်ၾကတဲ့ လမ္းအသုံးျပဳေတြ မဟုတ္ေပဘူးလား။ ေျခက်င္ပဲေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္၊ ရထားပဲစီးစီး၊ ကားပဲစီးစီး၊ ဆုိင္ကယ္၊ စက္ဘီးနဲ႔ပဲ သြားသြား ေသခ်ာတာကေတာ့ လမ္းကုိအသုံး ျပဳျပီး လုိရာခရီးသြားၾကသူခ်ည္းမုိ႔ အားလုံးဟာ အႏၲရာယ္ရိွတယ္ဆုိတဲ့ အသိကေလး ဦးဖုိ႔လုိမေနေပဘူး လားေနာ္။ သည္ေတာ့မွ သတိကေလးနဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရားေလးနဲ႔ သြားၾကလာၾက ဆုံးျဖတ္လုပ္ကုိင္ၾကပါမွ ယာဥ္အႏၲရာယ္ကင္းၾကေပမေပါ့။
မကလ်ာေရ . . .
ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြ ေတာ္ေတmာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းေပၚလာေပမယ့္ ေငြလႊဲကိစၥေတြမေတာ့ ေ၀း လံေခါင္ဖ်ားေဒသမ်ားအတြက္ ဟြန္ဒီကုိ သုံးေနၾကရဆဲပါ။ ျပည္ပလူေတြလုိပဲ ျပည္တြင္းမလဲ သူတုိ႔မပါရင္ ဘယ္ဟာမွ မျပီးေပဘူးဗ်ာ။ ေရး၊ ျမိတ္၊ ထား၀ယ္လုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ေတာင္ဘက္စြန္းျမိဳ႕ၾကီးေတြ၊ ျမစ္ၾကီး နား၊ ဗန္းေမာ္လုိ ေျမာက္စြန္းပုိင္းျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာ ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြ ေရာက္ေနေပမယ့္ ျမိဳ႕ငယ္ေလးေတြက လူေတြအတြက္ေတာ့ ဟြန္ဒီဟာ အစဥ္မလာမပ်က္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အမ်ားစုကေတာ့ ကားဂိတ္ေတြ၊ ပြဲ႐ုံေတြ က လႊဲၾကသလုိ၊ တစ္ပုိင္တစ္ႏုိင္ အိမ္အေရာက္ပုိ႔တဲ့ ဟြန္ဒီေတြလဲ ရိွေနဆဲပါ။ ထုိင္း၊ မေလး၊ စင္ကာပူ ေရာက္ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ့ ဟြန္ဒီလုိတာ ေရးျပစရာကို မလုိပါဘူးေနာ့။ အဲ ခုရက္ပုိင္းမွာေတာ့ ဟြန္ဒီ ေငြလႊဲလုပ္ငန္းနဲ႔ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပြဲ႐ုံနဲ ကားဂိတ္ ကုမၸဏီအခ်ဳိ႕ကုိ သက္ဆုိင္ရာ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ သဗ်။ အင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ေငြေၾကး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းတုိင္းဟာ ေငြေၾကးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ဥပေဒ အရ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူထားဖုိ႔ လုိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါမရိွေတာ့ လုပ္လုိ႔မရဘူးေပါ့ေနာ္။ အင္း သူလည္း တုိးတုိး သားလုိ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဟြန္ဒီခေတြ တက္ကုန္ေတာ့မွာပဲလုိ႔ ေတြးမိျပန္တယ္ဗ်။
မကလ်ာေရ သေဘၤာသားနဲ႔ ႐ႈိးေဂ်ာ့ဟာ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္း ပုံစံေတြ ကြာသလုိ၊ ရပ္တည္ ခ်က္ေတြလည္း မတူၾကဘူးဗ်။ လုပ္ခလစာရတာေတြ မတူသလုိ၊ စြန္႔စားရပုံေတြမတူတာေၾကာင့္ တရား၀င္ ေငြလႊဲကိစၥဟာ တန္းညိႇလုိ မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ မကလ်ာတုိ႔က ကြၽန္ေတာ္ထက္ကုိ ပုိျပီးသိမွာပါ။ ပင္လယ္ျပင္ ထဲက သေဘၤာသားတစ္ေယာက္အတြက္ စားစရာ၊ ေနစရာ အခမဲ့မုိ႔ ရသမွ်ပုိက္ဆံဟာ အတင္ခ်ည္းပဲမုိ႔ မိသားစုလႊဲပုိ႔ေငြကုိ လစဥ္မွန္မွန္ သက္မွတ္ႏႈန္းနဲ႔ ပုိႏုိင္တာ သဘာ၀က်လွပါတယ္။ ကုိယ္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ေနရတဲ့ ႐ႈိးေဂ်ာ့သမားအတြက္ မိသားစုလႊဲေငြသတ္မွတ္ႏႈန္းနဲ႔ လစဥ္မွန္မွန္ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိ မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ တကယ္ကုိ ေ၀းတေျမမွာ ေနထုိင္လုပ္ကုိင္ေနၾကတ့ဲ့ မကလ်ာအပါအ၀င္ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ့ အြန္လုိင္းမိတ္ေဆြမ်ားကုိ ေရးျပစရာ ေျပာျပစရာ မလုိအပ္ပါဘူးေနာ္။
မကလ်ာေရ အေျပာင္းအလဲတုိင္းဟာ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုဆီကုိ သြားၾကတာပါ။ ဆုိးတာနဲ႔ေကာင္း တာနဲ႔ ႏွစ္ခုတည္းရယ္ပါ။ ဘယ္ဘက္ကုိပဲ ဦးတည္ဦးတည္ အေျပာင္းအလဲေတြမွာ ေနသားတက်ျဖစ္သြား ဖုိ႔ဆုိတာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ ျဖစ္ႏုိင္၏မျဖစ္ႏုိင္၏ အျပန္အလွန္သုံးသပ္မႈေတြရိွဖုိ႔လုိသလုိ ေနသားတက် ျဖစ္သြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေလး ရခ်င္တာပါ။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေ၀းတေျမကအြန္လုိင္း မိတ္ေဆြေတြ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏုိင္ပါေစေနာ္။
ေအာင္စည္ဟိန္း
မကလ်ာေရ ကြၽန္ေတာ္အေနနဲ႔ေတာ့ အားလုံးသိျပီးသားျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ရဲ့ ဆုိး က်ဳိးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ဋီကာဖြင့္ဖုိ႔ေတာ့ စိတ္ကူးမရိွေပဘူးဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူမ်ဳိး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၀န္းက်င္မွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရိွတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကေတာ့ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုျဖစ္လာ ျပီဆုိရင္ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ခြင့္မရၾကတဲ့အတြက္ အသားတက်မျဖစ္ဘဲ လုိရာမေရာက္ ျဖစ္ကုန္ၾကတာကုိ ေထာက္ျပခ်င္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ္အမွတ္မမွားဘူးဆုိရင္ေတာ့ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ၀န္းက်င္ ေလာက္က ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမွာ ျမိဳ႕လယ္ေျခာက္ျမိဳ႕နယ္မွာ ကြမ္းယာေရာင္းခ်ခြင့္ ပိတ္သိမ္းလုိက္တယ္ ေနာ္။ ပိတ္သိမ္း႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး။ ေရာင္းခ်မယ္ဆုိရင္ ဖမ္းဆီးအေရးယူရမယ့္ ကုန္စည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကဖူးတယ္ မဟုတ္လား။
မကလ်ာေရ အခုေန ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္မွာ လမ္းသလားရင္း ကြမ္းယာစားဖုိ႔အတြက္ အခက္အခဲ မျဖစ္ရေအာင္ ကြမ္းၾကိဳက္သူေတြ ကြမ္းအထုပ္ၾကီးအထုပ္ငယ္နဲ႔ သြားၾကမယ္လုိ႔ ထင္ေနပါသလား။ (ကြမ္း ယာက ေရာင္းခ်ခြင့္မွမရိွတာ) မေရာင္းရဘူးဆုိေပမင့္ စားသူေတြကရိွေနျပန္ေတာ့ တုိးတုိးတိတ္တိတ္ေရာင္း က်၀ယ္က်ရတဲ့အတြက္ တုိးတုိးသား ျဖစ္မသြားေပဘူးလား။ အဲသလုိပါပဲ အမ်ားျပည္သူ ျမင္သာထင္သာ မွာရိွေနတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ၾကီးေတြမွာ အရက္နဲ႔စီးကရက္ေၾကာ္ျငာေတြ ကန္႔သတ္လုိက္သလုိ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား မွာလည္း ေၾကာ္ျငာခြင့္မရတာ အမွန္ျဖစ္ေပမင့္ စီးကရက္ေသာက္သူ အရက္ေသာက္သူ အေရအတြက္ေတာ္ ေတာ္မ်ား ေလ်ာ့သြားပါရဲ့လား။ အင္း အခုႏွယ္မ်ားေတာ့ ပိုေတာင္မ်ားလာသလားလုိ႔ပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္ႏွံ လ်ားလ်ား ဘယ္သြားသြား လက္ညိႇဳးထုိးမလႊဲတာက ]]ျမန္မာဘီယာရျပီ}} ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေလ။ အမယ္မန္း ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ဘီယာစေတရွင္နဲ႔အျပိဳင္ ရမ္စေတရွင္ေတြ တယ္ေပါဆုိပဲ။ ဆုိလုိတာကေတာ့ မကလ်ာရယ္ အခ်ဳိ႕ကိစၥေတြက စိတ္၀င္တစားႏုိးၾကားသိရိွမႈဗတေမနညန်် နဲ႔ စနစ္တက်ထိန္းသိမ္းကြပ္ကဲႏုိင္မႈေတြနဲ႔ပဲ ဆုိင္တယ္ဗ်။ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အရက္၊ ေဆးလိပ္၊ ကြမ္းယာကိစၥမ်ဳိးဟာ သုံးစြဲသူကုိယ္တုိင္က ဒါဟာက်န္မာေရး၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးကုိ ထိခုိက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေရွာင္မွေကာင္းမယ္ဆုိတဲ့ အသိ လုိအပ္ေန သလုိ ဒီလုိ အသိ ေတြ လူထုၾကားမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာဖုိ႔လည္း လိုအပ္တဲ့မီဒီယာေတြသံုးျပီး ေဆာင္ရြက္ၾက ရမယ္ဗ်။ ျပီးေတာ့ ဒါေတြကုိ အလြယ္တကူ၀ယ္ယူသုံးစြဲခြင့္မရေအာင္ ထိေရာက္တဲ့ကန္႔သတ္မႈေတြကိုပါ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း လုပ္ၾကရမယ္။ ဘယ္လုိေနရာမ်ဳိးေတြမွာ လုံး၀မေရာင္းရဘူးဆုိတာမ်ဳိး၊ ေစ်းႏႈန္းဘယ္ ေလာက္ထားျပီး ေရာင္းရမယ္။ ဘယ္လုိအသက္အရြယ္ေတြကုိ မေရာင္းရဘူးဆုိတာမ်ဳိးကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့အပုိင္းကုိပါ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ပူးတြဲေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါမွ အသားက်တဲ့ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္တဲ့ ကူးေျပာင္းမႈ ရၾက ေရာက္ၾကမွာပါ။ အဲသလုိ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ေစ်းၾကီးတဲ့တုိးတုိးသားဆုိျပီး ေနရာတုိင္းမွာ ရႏုိင္တဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္ဗ်။
မကလ်ာေရ . . .။ ခုလည္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ျပႆနာကုိ ခ်ည္းကပ္တဲ့ေနရာမယ္ တုိးတုိးသားမျဖစ္သြားဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္ဗ်။ သုံးစြဲသူေတြကုိယ္၌က ဒီလုိသုံးစြဲတာဟာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ အတြက္ေရာ ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ေရာ အက်ဳိးမရိွဘူးဆုိတာ ေက်နပ္လက္ခံျပီးေတာ့ မသုံးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အျမင္မ်ဳိးေျပာင္းလဲသြားဖုိ႔အတြက္ ဗတေမနညန်် ဃောစေငါည ေတြ လုပ္ၾကဖုိ႔လုိမယ္ဗ်။ ျပီးေတာ့ အဲဒီအစား ဘာေတြ သုံးၾကရမွာတုံး။ အဲဒါကေလးလဲ အေရးမၾကီးေပဘူးလားဗ်ာ။ ဟုိတုန္းက ငါးသားငါးကုိ ဖက္အင္ ဖက္နဲ႔ ထုတ္ၾကတာပဲလုိ ခပ္လြယ္လြယ္ေျပာလုိ႔ မျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်။ အင္ဖက္လုိသေလာက္ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး ေလ။ ျပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လူထုအမ်ားစုဟာ ႏုိင္ငံတကာက စူပါမားကပ္ၾကီးေတြမွာလုိ သားငါးခုတ္ထစ္ ျပီးသား ပါကင္ဘူးေလးေတြကုိ မ၀ယ္ႏုိင္ၾကေသးပါဘူးဗ်ာ။ ရပ္ကြက္ေစ်းေတြမွာပဲ ေန႔စဥ္တုိးေ၀ွ႕အားေပး ေနရဆဲပါဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခုက စက္႐ုံကိုမွီခုိထားတဲ့ လုပ္သား တစ္ေသာင္းနီးပါးရဲ့ ပါရာဒုိင္းအေရႊ႕ကေလး ဘယ္နဲ႔ ရိွလာမလဲ။ စိတ္ေတာ့ စိတ္၀င္စားစရာပါ မကလ်ာေရ။
အသိကေလးတစ္ခ်က္ . . .
မကလ်ာေရ . . .
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ၾကီးမယ္ လမ္းအသုံးျပဳသူေတြ ယာဥ္အႏၲရာယ္ကင္းေ၀းေစဖုိ႔ ဆုိျပီးေတာ့ ယာဥ္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီၾကီး ဖြဲ႕ျပီး ယာဥ္နဲ႔လူ လမ္းေပၚမယ္ သြားမႈလာမႈေတြကုိ ၾကီးၾကပ္လာ လုိက္တာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ ေရာက္ပါေပါ့လား။ အင္း ၾကာေတာ့ ၾကာျပီေပါ့ေလ။ ဒါေပသိ အခုခ်ိန္ အထိ ယာဥ္တုိက္မႈေတြ၊ ယာဥ္တိမ္းေမွာက္မႈေတြ၊ အဲဒီလုိ ျဖစ္စဥ္ေတြေၾကာင့္ လူေတြ ထိခုိက္ ဒဏ္ရာရ ေသဆုံးမႈေတြကေတာ့ ေလ်ာ့က်မသြားသလုိ အာဆီယံမွာ အဆင့္ ၂ ေတာင္ ေရာက္ကုန္ပါေပါ့လား။ ဒါလဲ ပဲ မကလ်ာေရ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကီးၾကပ္ထိန္းသိမ္းမႈေတြ လုပ္လုပ္ အဓိကက်တာေတာ့ လမ္းအသုံးျပဳသူေတြ မဟုတ္ေပဘူးလား။ ေျခလ်င္သြားတဲ့လူကလည္း ေျခလ်င္သြားသူေတြလုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္း၊ အေႏွး ယာဥ္ေမာင္းသူကလည္း အေႏွးယာဥ္ေမာင္းသူလုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္း၊ ခရီးသည္တင္ယာဥ္ေမာင္းသူေတြ ကလည္း လုိက္နာရမယ့္ စည္းကမ္းကုိယ္စီ ရိွျပီးသား မဟုတ္လားဗ်ာ။
ဒီေနရာမွာလည္း လမ္းအသုံးျပဳသူေတြကုိယ္တုိင္ အႏၲရာယ္ကုိ ၾကိဳတင္တြက္ဆႏုိင္ေအာင္၊ ျဖစ္လာ မယ့္ဆုိးက်ဳိးကုိ ပီပီျပင္ျပင္ၾကီးသိျပီးမွ ဆင္ျခင္တုံတရားေတြ လက္ကုိင္ထားႏုိင္ေအာင္ ေစာေစာကေျပာခဲ့ တဲ့ ဗတေမနညန်် ေတြ လူထုၾကားမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕လာဖုိ႔လည္း ဗတေမနညန်် ဃောစေငါည ေတြ ခပ္မ်ားမ်ားကုိလုပ္ ၾကရမယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ေနျပည္ေတာ္ ရိွစဥ္က တစ္မနက္မွာ ေနမေကာင္းတဲ့ ကေလးကုိ ေဆး႐ုံတင္ဖုိ႔ဆုိ ျပီး အေဖလုပ္သူက ဆုိင္ကယ္နဲ႔ ေဆး႐ုံကုိ လာသဗ်။ မေအလုပ္သူက သားကုိေစာင္ၾကီးပတ္ျပီး ဆုိင္ကယ္ ေနာက္ျမီးကုိ ထုိင္လုိက္သတဲ့။ ကုိင္း ဘာေတြျဖစ္ၾကမလဲ။ ေတြးမေနပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။ သည္လုိျပႆနာေတြ ျဖစ္တုိင္းျဖစ္တုိင္း မသိလုိ႔ျဖစ္ၾကရတာပါလားဆုိတဲ့ ေတြးလုံးမ်ဳိးေတြက ကြၽန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ အခုေျပာရင္အခု ထိထိခုိက္ခုိက္ ျဖစ္ရတယ္ဗ်ာ။
တကယ္ေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးဟာ လမ္းနဲ႔ကင္းႏုိင္ၾကသူေတြ မဟုတ္ၾကေပဘူးေလ။ နံနက္လင္းတာနဲ႔ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးက လူေတြအားလုံးဟာ ကုိယ္စီကုိယ္စီ အိမ္ကေန အလုပ္ကုိထြက္လာျပီ ဆုိကတည္းက လမ္းကုိ နည္းမ်ဳိးနဲ႔အသုံးခ်ၾကတဲ့ လမ္းအသုံးျပဳေတြ မဟုတ္ေပဘူးလား။ ေျခက်င္ပဲေလွ်ာက္ ေလွ်ာက္၊ ရထားပဲစီးစီး၊ ကားပဲစီးစီး၊ ဆုိင္ကယ္၊ စက္ဘီးနဲ႔ပဲ သြားသြား ေသခ်ာတာကေတာ့ လမ္းကုိအသုံး ျပဳျပီး လုိရာခရီးသြားၾကသူခ်ည္းမုိ႔ အားလုံးဟာ အႏၲရာယ္ရိွတယ္ဆုိတဲ့ အသိကေလး ဦးဖုိ႔လုိမေနေပဘူး လားေနာ္။ သည္ေတာ့မွ သတိကေလးနဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရားေလးနဲ႔ သြားၾကလာၾက ဆုံးျဖတ္လုပ္ကုိင္ၾကပါမွ ယာဥ္အႏၲရာယ္ကင္းၾကေပမေပါ့။
မကလ်ာေရ . . .
ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြ ေတာ္ေတmာ္မ်ားမ်ား ႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းေပၚလာေပမယ့္ ေငြလႊဲကိစၥေတြမေတာ့ ေ၀း လံေခါင္ဖ်ားေဒသမ်ားအတြက္ ဟြန္ဒီကုိ သုံးေနၾကရဆဲပါ။ ျပည္ပလူေတြလုိပဲ ျပည္တြင္းမလဲ သူတုိ႔မပါရင္ ဘယ္ဟာမွ မျပီးေပဘူးဗ်ာ။ ေရး၊ ျမိတ္၊ ထား၀ယ္လုိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ့ ေတာင္ဘက္စြန္းျမိဳ႕ၾကီးေတြ၊ ျမစ္ၾကီး နား၊ ဗန္းေမာ္လုိ ေျမာက္စြန္းပုိင္းျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာ ပုဂၢလိကဘဏ္ေတြ ေရာက္ေနေပမယ့္ ျမိဳ႕ငယ္ေလးေတြက လူေတြအတြက္ေတာ့ ဟြန္ဒီဟာ အစဥ္မလာမပ်က္တဲ့ ကိစၥပါပဲ။ အမ်ားစုကေတာ့ ကားဂိတ္ေတြ၊ ပြဲ႐ုံေတြ က လႊဲၾကသလုိ၊ တစ္ပုိင္တစ္ႏုိင္ အိမ္အေရာက္ပုိ႔တဲ့ ဟြန္ဒီေတြလဲ ရိွေနဆဲပါ။ ထုိင္း၊ မေလး၊ စင္ကာပူ ေရာက္ျမန္မာေတြအတြက္ေတာ့ ဟြန္ဒီလုိတာ ေရးျပစရာကို မလုိပါဘူးေနာ့။ အဲ ခုရက္ပုိင္းမွာေတာ့ ဟြန္ဒီ ေငြလႊဲလုပ္ငန္းနဲ႔ နာမည္ၾကီးေနတဲ့ ပြဲ႐ုံနဲ ကားဂိတ္ ကုမၸဏီအခ်ဳိ႕ကုိ သက္ဆုိင္ရာ စုံစမ္းစစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္ သဗ်။ အင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ေငြေၾကး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းတုိင္းဟာ ေငြေၾကးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ဥပေဒ အရ ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူထားဖုိ႔ လုိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဒါမရိွေတာ့ လုပ္လုိ႔မရဘူးေပါ့ေနာ္။ အင္း သူလည္း တုိးတုိး သားလုိ ျဖစ္သြားရင္ေတာ့ ဟြန္ဒီခေတြ တက္ကုန္ေတာ့မွာပဲလုိ႔ ေတြးမိျပန္တယ္ဗ်။
မကလ်ာေရ သေဘၤာသားနဲ႔ ႐ႈိးေဂ်ာ့ဟာ အလုပ္အကုိင္အခြင့္အလမ္း ပုံစံေတြ ကြာသလုိ၊ ရပ္တည္ ခ်က္ေတြလည္း မတူၾကဘူးဗ်။ လုပ္ခလစာရတာေတြ မတူသလုိ၊ စြန္႔စားရပုံေတြမတူတာေၾကာင့္ တရား၀င္ ေငြလႊဲကိစၥဟာ တန္းညိႇလုိ မရႏုိင္ဘူးဆုိတာ မကလ်ာတုိ႔က ကြၽန္ေတာ္ထက္ကုိ ပုိျပီးသိမွာပါ။ ပင္လယ္ျပင္ ထဲက သေဘၤာသားတစ္ေယာက္အတြက္ စားစရာ၊ ေနစရာ အခမဲ့မုိ႔ ရသမွ်ပုိက္ဆံဟာ အတင္ခ်ည္းပဲမုိ႔ မိသားစုလႊဲပုိ႔ေငြကုိ လစဥ္မွန္မွန္ သက္မွတ္ႏႈန္းနဲ႔ ပုိႏုိင္တာ သဘာ၀က်လွပါတယ္။ ကုိယ္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္ေနရတဲ့ ႐ႈိးေဂ်ာ့သမားအတြက္ မိသားစုလႊဲေငြသတ္မွတ္ႏႈန္းနဲ႔ လစဥ္မွန္မွန္ပုိ႔ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္လုိ မွ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ တကယ္ကုိ ေ၀းတေျမမွာ ေနထုိင္လုပ္ကုိင္ေနၾကတ့ဲ့ မကလ်ာအပါအ၀င္ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲ့ အြန္လုိင္းမိတ္ေဆြမ်ားကုိ ေရးျပစရာ ေျပာျပစရာ မလုိအပ္ပါဘူးေနာ္။
မကလ်ာေရ အေျပာင္းအလဲတုိင္းဟာ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုဆီကုိ သြားၾကတာပါ။ ဆုိးတာနဲ႔ေကာင္း တာနဲ႔ ႏွစ္ခုတည္းရယ္ပါ။ ဘယ္ဘက္ကုိပဲ ဦးတည္ဦးတည္ အေျပာင္းအလဲေတြမွာ ေနသားတက်ျဖစ္သြား ဖုိ႔ဆုိတာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈေတြ ျဖစ္ႏုိင္၏မျဖစ္ႏုိင္၏ အျပန္အလွန္သုံးသပ္မႈေတြရိွဖုိ႔လုိသလုိ ေနသားတက် ျဖစ္သြားဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေလး ရခ်င္တာပါ။ ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေ၀းတေျမကအြန္လုိင္း မိတ္ေဆြေတြ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏုိင္ပါေစေနာ္။
ေအာင္စည္ဟိန္း
--
2 comments:
ဇာတ္လမ္းစံုကို လာဖတ္ပါတယ္ရွင္..
သတင္းအစံုကို ေသခ်ာ ဖတ္သြားပါတယ္..း)
Post a Comment