Tuesday, September 30, 2008

ကၽြြန္ေတာ္ႏွင့္ရန္ကုန္ (ခင္ဗ်ားမသိတဲ့...ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ၂ )

က်ြန္ေတာ္တို႕လိုေက်ာင္းျပီးစလူငယ္ေတြဘ၀တိုးတက္ဖို႕အတြက္ၾကိဳးစားခ်င္ၾကတယ္ဆိုရင္ရန္ကုန္ကိုဆင္းၾကတာ မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕က်ြန္ေတာ္လည္းေက်ာင္းျပီးေတာ့ရန္ကုန္ကိုဆင္းမယ္ဆိုျပီးေတာ့ Mandalay ကေနစီစဥ္ေနတာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕အတူပါ ... သူငယ္ခ်င္းဆိုေပမယ့္ညီအကိုလိုပါပဲ.. ကိုေ၀ လို႕ေခၚပါတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ဖိုးခ်ိဳတဲ့ .. ညီမေတြကေတာ့ အိ .. စန္း.. ပိ ...ဇာ ..ခ်မ္း.. လို႕အတိုေကာက္ေခၚပါတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ IDCS သင္တန္းမွ ၁ ႏွစ္ တိတိ အတူပညာသင္လာျပီးယေန႕အထိ အဆက္အသြယ္မျပတ္ဘဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအရင္းထက္ပိုျပီးပြင့္လင္းတဲ့လူေတြပါ။ ဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ကိုေ၀ က ရန္ကုန္ကို သြားဖို႕ စီစဥ္ၾကတယ္ ။ ဘယ္လိုမွအဆင္္မေျပဘူးဗ်။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ရန္ကုန္မွာက ေဆြမ်ိဴးလည္းမရိွ.. မိတ္ေဆြလည္းမရိွနဲ႕ ဆိုေတာ့ .. ဘယ္မွာေနရမွန္းလည္းမသိဘူး .. ရန္ကုန္ကိုလည္းမက်ြမ္းဘူး... ဒီလိုနဲ႕ေတြးေၾကာက္ေနျပီးရန္ကုန္ကိုမလာျဖစ္ဘူးဗ်.... ေနာက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ရန္ကုန္ဆင္းမယ္ ရန္ကုန္ဆိုတာ ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာစကားေျပာေနၾကတာ ဘာေၾကာက္စရာရိွလဲေပါ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုေ၀့ကိုေျပာပါတယ္ ။ ကိုေ၀ က ေသေသ ခ်ာခ်ာစီစဥ္ျပီးမွ ဆင္းခ်င္တယ္ ... ကၽြန္ေတာ္္သူ႕ကို ေမးပါတယ္... 'ကိုေ၀.... မင္းငါ့ကိုယံုလား' ဆိုေတာ့ ယံုတယ္တဲ့ ဒါဆိုသြားမယ္ဆိုျပီးေတာ့ ရန္ကုန္ကိုဆင္းၾကမယ္ လို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ .... အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္္တုိ႕အစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္လိုေနတဲ့ ကိုေဇာ္ကသူတို႕ရြာကဘုန္းၾကီးကေတာ့ရန္ကုန္မွာ ရိွတယ္ဆိုျပီးလိပ္စာေပးပါတယ္။ သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္မွာပါ....
ဒီလိုနဲ႕ရန္ကုန္ကိုလာၾကေရာ...
ကား၀န္းကိုေရာက္ေတာ့ Taxi ငွားရေတာ့မယ္....
Taxi Driver ကေမးတယ္ ညီေလးျမိဳ႕ထဲသြားမွာလားတဲ့
ဟုတ္တယ္လို႕ေျပာလိုက္တယ္ ( တကယ္ေတာ့မသိဘူး )
ကားခ တစ္ေသာင္းခြဲေတာင္းတယ္....
မေပးနိုင္ပါ ဆိုေတာ့ ေပါင္းျပီးငွားပါတဲ့ ..
ရတယ္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေရာက္ခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ရင္ျပီးေရာဆိုေတာ့ ကားသမားကရယ္တယ္ဗ်.....
ဒီလိုနဲ႕သရက္ေတာေက်ာင္းတိုက္ကိုေရာက္ေတာ့ ကားသမားကေမးတယ္... ' ဘယ္အေပါက္မွာခ်ေပးရမလဲ' ဆိုေတာ့'ခက္ျပီ မသိဘူး ေလ.... 'ဟင္ .. ဘာရမလဲ ...ခ်ခ်င္တဲ့ေနရာမွာသာခ်ခဲ့ဆိုေတာ့ေဆးရံုၾကီးဖက္မွာခ်ေပးပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုလိုက္ရွာတာေပါ့ ေတြ႕ေတာ့ေတြ႕ျပီ ဘုန္းၾကီးက လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႕ ဆိုျပီးေစာင့္ေနရတယ္.. ဘုန္ၾကီးလာေတာ့ ေနခြင့္ေပးဖို႕ ေျပာရတာေပါ့ ...ဘုန္ၾကီးက ခဏေတာ့ရပါတယ္ဆိုျပီးခြင့္ျပဳတယ္... ေနာက္ေန႕ေရာက္ေတာ့ Mandalay က ၾကိဳယူလာတဲ့ Yangon Map နဲ႕ ေရႊတိဂံုကိုလိုက္ရွာတာေပါ့ ။ ဘယ္လိုင္းကားစီးရမွန္းမသိေတာ့ ။ႏွစ္ေယာက္ သား လမ္းေလွ်ာက္ၾကတာ... ေတြ႕ပါတယ္ ေရႊတိဂံုကို ... ကၽြန္ေတာ္္တို႕နွစ္ေယာက္က တေန႕မွာ အနည္းဆံုးမေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာ တစ္ေနရာကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားပါတယ္။ လိုင္းကားလိုက္စီးပါတယ္။
(ေျပာဖို႕ေမ့ေနလို႕ဗ်... က်ေနာ္တို႕နွစ္ေယာက္က Mandalay ကထြက္လာကတည္းက အိမ္ကပိုက္ဆံေပးလိုက္ပါတယ္ ဒီပိုက္ဆံကုန္သြားလည္းအိမ္ကိုပိုက္ဆံျပန္မေတာင္းေၾကးဆိုျပီး ေျပာထားတာ)
ဒီလိုနဲ႕ေတြ႕တဲ့အလုပ္ကိုရွာေတာ့တာေပါ့
သတင္းစာေတာင္၀ယ္မဖတ္ဘူး ... အလုပ္ေၾကျငာပါတဲ့စာရြက္ကိုတ၀က္ဆီ ဖတ္တာ ( စာအုပ္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္မွာ )
ေနာက္ေတာ့က်ြန္ေတာ္နဲ႕ကိုေ၀ တေယာဦးတင္ရီဆီမွာ တေယာထိုးသင္ၾကပါတယ္။ အလုပ္မရိွလို႕ပါ။ ေနာက္ေတာ့ကၽြန္ေတာ္္အလုပ္ရပါတယ္။ UNICEF ကလုပ္တဲ့ Project တခုမွာ Interviewer အေနနဲ႕ျမန္မာနိုင္ငံအႏွံ႕နီးပါး ေလွ်ာက္သြားရတာပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မံုရြာမွာ ေက်ာင္းအတူတက္ခဲ့တဲ့ မီလွ်ံနာ ဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္းက မင္း Dubai ကိုသြားခ်င္လားတဲ့ သူ သြားမလို႕လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္္ ကိုေ၀ နဲ႕ဖိုးခ်ိဳ Dubai ကိုလာဖို႕လုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုေ၀ရဲ႕အစ္ကိုက အဂ္လန္ကေန ျမန္မာျပည္ကိုVacation ျပန္လာတယ္.. ကိုေ၀႕ကို U A E ကိုမသြားေစခ်င္ဘူး.. စက္ာပူကိုပဲသြားပါဆိုျပီးကိုေ၀က စက္ာပူကိုေရာက္သြားတယ္... ကၽြန္ေတာ္္က Dubai ကိုေရာက္လာတယ္....ဖိုးခ်ိဳက မေလးရွားကိုေရာက္သြားတယ္...ညီမေတြထဲက Annku ကေတာ့ ဂ်ပန္ကိုေရာက္သြားတယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးကြဲသြားၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္ထိအဆက္အသြယ္မျပတ္ပါဘူး... အရမ္းခ်စ္ၾကပါတယ္....

ကၽြန္ေတာ္ဘာလို႕နိုင္ငံျခားကိုထြက္ျပီးအလုပ္လုပ္တာလဲ... ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို ခဏခဏ ေမးမိတယ္...
ကၽြန္ေတာ္္မိဘေတြကိုစိတ္ခ်မ္းသာေစခ်င္တယ္...
ကၽြန္ေတာ္္မိဘေတြဟာမခ်မ္းသာၾကပါဘူး .. ေတာင္သူေတြပါ... ဒါေပမယ့္ မဆင္းရဲၾကပါဘူး..
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ရိွပါတယ္....သူတုိ႕အားလံုးဟာ...သူတို႕ဘ၀ေတြကိုကၽြန္ေတာ့္္အတြက္စေတးဖို႕၀န္မေလးၾကပါဘူး
အစ္ကိုေတြနဲ႕ကၽြန္ေတာ္္နဲ႕အသက္ကအရမ္းကြာပါတယ္...အစ္ကိုၾကီးနဲ႕ ၁၀ နွစ္ အစ္ကိုေလးနဲ႕ ၉နွစ္ေတာင္ကြာပါတယ္.... အစ္ကိုၾကီးက ဘြဲ႕ရပါ ... အစ္ကိုေလးကေတာ့ ၈၈၈၈ မွာေက်ာင္းထြက္ပါတယ္။ ေတာင္သူလုပ္ပါတယ္....
ႏွစ္ေယာက္လံုးအိမ္ေထာင္က်ပါျပီ။.. အိမ္မွာအငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္္ကိုအလိုလိုက္ၾကပါတယ္.... ကၽြန္ေတာ္ကလည္းမိဘကိုတတ္နိိုင္သေလာက္ေလးလုပ္ေက်ြးခ်င္တယ္...ဒါေၾကာင့္နိုင္ငံျခားမွာထြက္ျပီးပိုက္ဆံရွာပါတယ္
တတ္ထားတဲ့ပညာနဲ႕မဆိုင္တဲ့အလုပ္ပါ။ Emirates Airline အတြက္ အရက္ ၊ဘီယာ ၀ိုင္၊ ရွန္ပိန္ .. ျပင္ေပးရတာပါ....
ကၽြန္ေတာ္္နွစ္နွစ္တိတိမိဘကိုလုပ္ေကြ်းဖူးပါျပီ.... အခုေတာ့ အေဖနဲ႕အေမက က်ြန္ေတာ္ကိုဒီထက္သာတဲ့ေနရာမွာေတြ႕ခ်င္ၾကတဲ့အတြက္ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ၾကိဳးစားေနပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ရဲ႕ရွင္သန္မွုဟာ အေဖနဲ႕အေမအတြက္ပဲျဖစ္ေစရမယ္
ကၽြန္ေတာ္္ဟာက်ေနာ့္ေနာက္က generation အတြက္လည္းတာ၀န္ေက်ေစရမယ္
အေဖက ကၽြန္ေတာ္္ကိုသူ႕ထက္သာတဲ့လူျဖစ္ေအာင္ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ျပီ
ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဖလိုတာ၀န္ေက်နို္င္တဲ့လူျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္....

1 comment:

ေရတမာ said...

tar win kyay dae thar kaung ta yout a myan sone pyit par say...d htet lal post tway a myar g yay naing bar say..............