ငါ . . . . မအုိေသး

မွတ္ခ်က္။ ။ ဒီ ပို ့စ္ေလးကိုတင္ဖို ့ကြ်န္ေတာ္အခ်ိန္နဲနဲ ယူခဲ့မိပါတယ္။ စာေရးသူက ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ျပံဳးခ်င္စရာေလး ေရးထားေပမယ့္ စာဖတ္သူေတြမွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖစ္မလာနိုင္စရာမ်ား ရိွေနနိုင္မလားလို ့ ကြ်န္ေတာ္ နဲနဲ အေတြးေခါင္ေနမိလို ့ပါ။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ စာဖတ္သူကို ေလွ်ာ့တြက္ျပီး အစိုးရိမ္လြန္ေနတာပဲလို ့ အသိဝင္လာမိပါတယ္။ ဒီ ပို ့စ္ေလးဟာ ေရွးကျမန္မာ့လူစြမ္းေကာင္းမ်ား ကို ပ်က္ရယ္ျပဳတာမဟုတ္သလို ျမန္မာ့ရာဇဝင္ကို ျပဳစုခဲ့တဲ့ ပညာရိွမ်ားကို သေရာ္တာလည္း မဟုတ္ပါ။ စာေရးသူကလည္း ဒါဟာ ေမာ္ဒန္ပံုျပင္ ေလးမွ်သာပါလို ့ ဆိုထားပါတယ္။ အားလံုး လြတ္လတ္ေပါ့ပါးစြာ ေတြးေခၚ ျပံဳးရႊင္ နိုင္ၾကပါေစ... (လြင္မင္းခန္ ့)

(ဦးေပါင္းစင္းႏွင့္ ျမင္းညိဳရွင္ေမာ္ဒန္ပုံျပင္)

ပုဂံျပည္ႀကီးမယ္ အေလာင္းစည္သူမင္းၾကီး နန္းတက္အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလက ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ ဘုရင္ၾကီးက သက္ေတာ္ရြယ္ေတာ္ရေပမယ့္ ရာဇမာန္က ၾကီးေလေတာ့ ေနရာတကာ ငါ ငါ ငါဆုိတာ ျပည္လုံးလွ်ံတဲ့ ေတးသံလုိ႔ ေျပာရေပမေပါ့။ အဲ . . . မဂၤလတရားေတာ္နဲ႔ အညီ က်င့္တဲ့ မင္းလည္း ျဖစ္ျပန္ေတာ့ ေနရာတကာမွာ ညတကနစၥသဂ္ေဟာ တရားေတာ္ ၾကီးနဲ႔အညီ က်င့္ၾကံေပတာေပါ့ဗ်ာ။ တူေတာ္၊ ေျမးေတာ္၊ ျမစ္ေတာ္ေတြဟာ လက္ထက္ ေတာ္မွာ ေနရာေကာင္းေတြၾကီး ယူထားၾကတာကုိးဗ်။ အဲ . . . တခါသားမွာေတာ့ ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးဟာ တူရြင္ေတာင္ေျခမွာရိွတဲ့ မဟာနႏၵာကန္ေတာ္ၾကီးကုိ တုိင္းခန္း လွည့္တယ္ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။ အဲသည္အခါမွာ မင္းၾကီးရဲ့ မွဴးၾကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြလည္း လုိက္ရသေပါ့ဗ်ာ။ မင္းတရားၾကီးက သက္ေတာ္ ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ နီးပါးဆုိေတာ့ စၾကၤေလွ်ာက္ ေတာ္မူရတာ ငယ္ငယ္တုန္းက လုိေတာ့ ဘယ္သြက္ လက္ပါေတာ့မလဲ ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္း ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိေလွ်ာက္ေနရင္း ကုန္းကမူကေလးတစ္ခု အေပၚလွမ္းအတက္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ ယုိင္အလဲျပိဳတာေၾကာင့္ အနားေတာ္က ေသနာပတိၾကီးက ဆြဲထူလုိက္ရတာကုိ ေနာက္ ေတာ္ပါရတဲ့ သားအရြယ္ ေျမးအရြယ္ စစ္ေသနာ ပတိငယ္ေလးေတြက ျပဳံးစိစိနဲ႔ ၀ုိင္းၾကည့္ တာကုိးဗ်။ ဒီလုိဆုိေပေတာ့လည္း မင္းတရားႀကီးမွာ ေရႊစိတ္ေတာ္ ညိဳေပတာေပါ့ဗ်ာ။

အဲ . . . သူရဲ့ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါေတြ အမ်ားစုက သားအရြယ္၊ ေျမးအရြယ္ဆုိေတာ့ အထူးသျဖင့္ စစ္ေသနာပတိငယ္ငယ္ကေလးေတြက တုိင္းၾကီးျပည္ၾကီးရဲ့ ဥေသွ်ာင္မုိ႔ (တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔နဲ႔ ဘ၀ပ်က္ႏုိင္တာမို႔) ေလးစား ေၾကာက္ရြံ႕ရေပမယ့္ အရြယ္ေတာ္ တစ္စိတ္ ဟုိင္းျပီမုိ႔ အ႐ုိအေသ အခန္႔အညား ေတာ့ေလ်ာ့ၾက ေပတယ္လုိ႔ မင္းတရားၾကီး စိတ္ေတာ္ခုရတယ္တဲ့ဗ်။ ေျမးအရြယ္၊ ျမစ္ အရြယ္ ေနာက္ေပါက ္ေတြက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ စစ္ေသနာပတိေတြ ျဖစ္လာေလေတာ့ ရာဇမာန္တက္လည္း တက္ၾကမွာေပါ့ေလ။ မဟာနႏၵာ ကန္ေတာ္က အျပန္မွာ ဒီျဖစ္ရပ္ကုိ မေက်လည္ေလေတာ့ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ နန္းေတာ္ရဲ့ အထူးေဆာင္မွာ အထူးညီလာခံသဘင္ၾကီး ဆင္ယင္ေပတယ္ဗ်။ ဒီညီလာခံၾကီးမွာ အေထာက္ ေတာ္တစ္ ေယာက္ တင္တဲ့ ေရႊေပလႊာၾကီးကုိ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ဖတ္ျပေတာ္မူသတဲ့။ အဲ ေရႊေပ လႊာထဲမေတာ့ တူရြင္းေတာင္ေျခမွာ ဦးေပါင္းစင္းေပါင္းထားျပီး ျမင္းညိဳၾကီး စီးထားတဲ့ လူဆုိး တစ္ေယာက္ဟာ ဆုိးသြမ္းေနသမုိ႔ ေသနာပတိငယ္ေလးဦး အဲဒီကုိ စစ္သည္ေတြေခၚျပီး သြား ေရာက္ဖုိ႔ အမိန္႔ေတာ္ ခ်မွတ္တယ္တဲ့ဗ်။

ဒီလုိနဲ႔ ေသနာပတိေလးဦးလည္း စစ္သည္ရဲမက္ေတြနဲ႔ တူရြင္းေတာင္ေျခကုိ ခ်ီတက္ရ တာေပါ့။ စစ္သည္ေတြနဲ႔ တပ္စြဲျပီးသကာလ တူရြင္းေတာင္ေျခမွာ ေသနာပတိေလးဦးနဲ႔ တပ္ ေတာ္ေတြ အေျခစုိက္ထားတုန္းမွာပဲ လသာသာညမွာ ဦးေပါင္းစင္းးေပါင္းထားျပီး ျမင္းညိဳ ၾကီးစီးထားတဲ့ လူဆုိးၾကီးဟာ မဟာနႏၵာကန္ေတာ္မွာ ေပၚလာတယ္ဆုိပဲ။ ေသနာပတိေတြ လည္း တပ္ေတြနဲ႔ အဲသည့္လူေနာက္ လုိက္ၾကသတဲ့။ မဟာနႏၵာကန္ တစ္၀ုိက္မွ ေျပးသူတစ္ ေယာက္ လုိက္သူတစ္သုိက္ ဇာတ္လမ္းၾကီးစတယ္ဆုိရင္ပဲ တပ္ေတာ္ဦးက သတင္းဆင့္ လုိက္ တဲ့ ေျချမန္စစ္သည္ေတြကတစ္ဆင့္ ေရွ႕က ပုဂၢဳိလ္ၾကီး ဘယ္သူဆုိတာ ေသနာပတိငယ္ေတြ ခ်က္ခ်င္းသိၾကတာေပါ့။ ေအးေလ … ပရိသတ္ၾကီးႏွယ္ စဥ္းစားၾကည့္ပါဦးေတာ့။ ဒီေလာက္ တည္ျငိမ္ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေနရာမွာ တစ္ျမန္မနက္ကပဲ မင္းတရားၾကီးက အမိန္႔ေတာ္ခ် ညဦးမွာ ျဖဳန္းဆုိေပၚလာတာဆုိေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေပေတာ့။ တကယ္လူဆုိး ျဖစ္တယ္ဆုိရင္လဲ ေဟာသိနယ္မယ္ တပ္ေတာ္ေတြ စခန္းခ်ပေဟ့ ဆုိကတည္းက တစ္ေယာက္တည္းသမား သင္းလုိလူဟာ ေ၀းေ၀းေရွာင္ရေပမယ့္ မဟုတ္လား။ အခုေတာ့ လူႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရိွတဲ့ တပ္ေတာ္ေတြဆီ လာရဲတယ္ဆုိကတည္းက သင္းဟာ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုလုိ တပ္ေတာ္က စစ္သည္ေတြကစလုိ ဗုိလ္လုပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေသနာပတိေတြအထိ ခ်က္ကနဲ႔ သိၾကေပတာပဲ။ ဒါနဲ႔ စစ္သည္ေတြကုိ အမိန္႔စာတုိရွည္ေတြ ခ်က္ခ်င္းဆင့္ျပီး ဒီလူဆုိးၾကီးေနာက္ကုိ ခပ္လွမ္း လွမ္းက မသိမသာလုိက္ရင္း တပ္ေတာ္ေဖ်ာက္ဖုိ႔ အခုေခတ္အေခၚဆုိရင္ ဇာတ္ၫႊန္းေတြ ဆင္ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ မေတာ္ တပ္ေတာ္နဲ႔နင္းလုိက္လုိ႔ ေျပးလႊားရင္း ခင္ဗ်ာ ေသသြားရင္ ရာဇ၀တ္သင့္မွာ မဟုတ္လား။

ဒီလုိနဲ႔ လသာသာညမွာ တူရႊင္းေတာင္ေျခ မဟာနႏၵာကန္ေဘးမွာ ဦးေပါင္း စင္းနဲျ့မင္းညိဳရွင္ ဇာတ္ၫႊြန္းၾကီးကုိ ေသနာပတိငယ္ေတြ ေပါင္း႐ုိက္လုိက္ၾကတာကုိ မသိရွာ တဲ့ ဘ၀ရွင္မင္းတရားၾကီးကေတာ့ ေနာက္ေပ်ာက ္သြားတဲ့ တပ္ေတာ္ကုိၾကည့္ျပီး၊ ငါ့ကြ ငါ့ကြနဲ႔ နန္းေတာ္ကုိ ေမာၾကီးပန္းၾကီး မနက္မလင္းခင္ ေျပးရေပတာ ေပါ့ဗ်ာ။ ေသနာပတိလူလယ္ လူငယ္ေလးေတြလည္း ေရႊနန္းေတာ္ကုိ တပ္ေတာ္နဲ႔ အျပင္းခ်ီလာရတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ ေရႊနန္း ေတာ္ကုိ ေရာက္တယ္ဆုိရင္ပဲ မင္းတရားၾကီးနဲ႔ ေတြ႕ဖုိ႔ အပူတျပင္း ေတာင္းဆုိၾကေပတယ္ဗ်။ မင္းတရားၾကီးကလည္း ေသနာပတိငယ္ေတြ ေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ ညီလာခံသဘင္ကုိ ခ်က္ခ်င္း ခင္းက်င္း ေစတာေပါ့။ ညီလာခံမွာေတာ့ ေသနာပတိငယ္ေလးေတြရဲ့ တျမန္မေန႔ညက တပ္ ေတာ္နဲ႔ လုိက္ရတဲ့ ဦးေပါင္းစင္းနဲ႔ ျမင္းညိဳရွင္ရဲ့ ဘုန္းသမာၻေၾကာင့္ တပ္ေတာ္နဲ႔ အျပင္းနင္းတာ ေတာင္ မဟာနႏၵာကန္ေပါင္မွာတင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာေၾကာင့္ လူမဟုတ္ နတ္အသြင္ အလား ထင္မွတ္ရတာေၾကာင့္ တပ္ေတာ္ေတြ လက္ေလ်ာ့ကာ ျပန္ခဲ့ရတယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း မွင္ေသေသနဲ႔ တင္ေလွ်ာက္ၾကတယ္ဆုိရင္ပဲ။ မင္းတရားၾကီးဟာ ၀မ္းအသာၾကီးသာျပီး ငါ့မအုိ ငါမအုိေသးလုိ႔ လက္ခေမာင္းခတ္ေတာ္ မူတယ္တဲ့ဗ်။ ဒီလုိ ငါမအုိေသးလုိ႔ ၾကိမ္း၀ါးတုိင္း တုိင္ အကြယ္က ျပဳံးစိစိနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကတဲ့ ေသနာပတိလူငယ္လူလယ္ေလးေတြရဲ့ မ်က္ႏွာေတြကုိ ပလႅင္ေတာ္ေပၚက မင္းတရားၾကီးျမင္မ်ားျမင္သြားရင္ အင္း … က်ဳပ္ေနာက္တစ္ပုဒ္မ်ား ေရးထုတ္ ရေလမလားေပါ့ဗ်ာ။ …. ဟဲ . .. ဟဲ။

ေအာင္စည္ဟိန္း