အခ်စ္ဆိုတာ…
အျပစ္ဆိုစရာ မရွိေအာင္
အသိေခါက္ခက္ အဝင္နက္ေစဖို႕
အခ်က္ကယ္တဲ႕ပိုင္ပိုင္
ျမိဳင္ဆိုင္စြာ ဖန္တီးထားတာကို
ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆုပ္ကိုင္ျပီး
လူေတြေလ
တူျပိဳင္ျပိဳင္ ခုန္ကာဆင္းတဲ႕
သားရဲတြင္းလိုပ…
အခ်စ္ေၾကာင့္ ဗ်ာေပြ
ဌာေနကတစ္မိ်ဳး အမ်ိဳးကတစ္သြယ္
အရြယ္ေၾကာင့္တစ္နည္း မီးေတာက္ေစတဲ႕ပ်ိဳေခ်ာ
သူ႕သေဘာ စစ္ေၾကာဖို႕မလြယ္
အဆန္းဆန္းရယ္မွ အၾကယ္ၾကယ္
တကယ့္ကို စံု၍
လံုျခံဳရန္ ခက္လြန္းလွပါတယ္…
အခ်စ္..အခ်စ္နဲ႕
အျပစ္ေတြလည္း မ်ားလွျပီ
တအားလိုခ်င္စိတ္ေတြနဲ႕
မိတ္ေဆြမ်ားလည္း ရန္သူျဖစ္ခဲ႕ၾကဖူးပါျပီ
အဲဒီေတာ့…
အတူတူ တရား တခါတေလဖက္ျပီး
ဓမၼဆိုတဲ႕ ဓါးသံလွ်က္နဲ႕
ပိုင္းျဖစ္ၾကေၾကး ဆိုလွ်င္ျဖင့္
သင့္ မသင့္ ေဝဖန္ပါလည္း
ေသြလွန္စရာ ဓမၼမျမဲေသးသူမို႕
ထားဆဲေနာ္ တဏွာမီးကို
ခဏခဏ တ,တ ျပီး လိုခ်င္ေန ေသးေတာ့
ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ဓမၼာဉာဏ္နဲ႔
ဆရာထံ အာလွန္ျငင္းခ်င္လွ
အခ်စ္ဆိုတာ………ေလာဘတဲ႕ ။ ။
ေစတနာ
saytanarpar@gmail.com
3 comments:
အခ်စ္ကဗ်ာ လာဖတ္ပါ၏
ပူတယ္မွန္းသိထားေတာ ့...မထိရမေနနိုင္လို ့...ထိမိၾကတဲ ့အခါ....အလန္ ့တစ္ၾကား...ေယာင္ၿပီးထပ္မွားနိုင္စရာေတြ...နဲသြားနိုင္တာေပါ ့...
ကဗ်ာေလးက..လက္ေတြ ့ဆန္ၿပီး...စူးစူးရွရွ..ရိွပါတယ္...ေလးေလးစားစား နဲ ့အားေပးေနလ်က္ပါ..ေစတနာ...
LMK
အခ်စ္ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္
Post a Comment