ျမင္ကြင္း

လမ္းတဖက္ မွာပ
သူ႕အျမီးကို အေပၚေထာင္
ေခါင္းကေလး တ ေမာ့ ေမာ့
ေၾကာ့ေၾကာ့ေလးသြား
အျမီွးေလးမ်ား တစ္ေထာင္ ေထာင္နဲ႕ . .
လက္ရပ္ျပီး ေခၚေနသေယာင္ ပါပဲ . . .

ကိေလသာ လွဳိင္းတစ္လံုး
သိမ္းက်ံဳးလို႕ ကုန္း အထ
စိတ္ထိမ္းကာရခ်င္ေတာ့ဘူး . . .

ဒီလမ္းကို ျဖတ္ခါကူး
ျမဴးတူးကာ နွစ္ကိုယ္ေပ်ာ္ဖို႕
ေဘးဘယ္ ညာ
မၾကည့္အားေတာ့ဘူး
ကဲ....ကူးလိုက္ျပီေနာ္ . .

ကၽြီ .... ခနဲ
အုန္း ... ခနဲ ျမည္ျပီး
ဘုန္း .. . ခနဲ လဲက်
ေအာ္ဖို႕ေတာင္ အခ်ိန္မက်
ေသခဲ့ရ ေခြးမိုက္တစ္ေကာင္ေပါ့

ကဲဗ်ာ .. ေနစိုးနိုင္ စာမေရးဘူးေျပာၾကဦး ..သူငယ္ခ်င္းေတြက စာေရးပါ .. ေရးပါ .. ဆိုေတာ့ စဥ္းစားတယ္ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္း မသိ ။ ၾကိဳေရးထားျပန္ေတာ့လည္း ဘေလာ့မွာ ရိွေနတဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြနဲ႕ က ဟာမိုနီ မျဖစ္ျပန္။ ဒီလိုနဲ႕ ဘာမွ မတင္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႕ေတာ့ အခ်ိန္ေလး နည္းနည္း ရတာနဲ႕ အင္တာနက္သံုး မယ္ ဟဲ့ ဆိုျပီး အလာ ျမင္ခဲ့ရတဲ့ ျမင္ကြင္း ကေလး အေၾကာင္း ပါခင္ဗ်ား...

ေနစိုးနိုင္ ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးနဲ႕ ဘယ္လို စာေတြ မ်ားေရးမွာလဲ လို႕ ေမွ်ာ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ကို ေတာ့ အားနာပါတယ္ဗ်ာ ။ စ စ ေရးခ်င္း ေခြးဇာတ္ ျဖစ္ေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕ ဖတ္ဖူးေလာက္ဖူးထင္လို႕ အသစ္ အဆန္းေလး ေတြ ေလွ်ာက္ေတြးလိုက္ဦးမယ္။

လြတ္လပ္စြာကြဲလြဲၾကပါကုန္

ေလးစားစြာျဖင့္
ေနစိုးနိုင္