ျမားတစ္စင္း ျဖင့္ ပစ္ခြင္းျခင္း

ငါ့မွာ

အမွားမ်ားစြာ ရိွသလို

အမွန္ေတြလည္း အားၾကီးပါေလ

အမွားျပင္ဆင္ခြင့္ ရခ်င္မိပါသည္

ငါ့မွာ

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ားစြာႏွင့္ ဆံုဆည္းရသလုိ

ေသာကမ်က္ရည္ အခါခါ ပင္လယ္ေဝခဲ႕ဖူးပါသည္

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးျခင္းမ်ားကိုသာ ေဝမွ်မိခ်င္ပါသည္

ငါ့မွာ

အလင္းရိွသလို

အေမွာင္ေတြလညး္ ရိွပါသည္

အလင္းေတြသာ ခံစားေစခ်င္မိပါသည္

ငါ့မွာ

ရန္သူတစ္ရာတိုးလို႕ မမွဳေသာ္လည္း

ရင္မွာသိမ္းဆည္းအပ္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ိဳး

အဘယ္သို႕ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ

တစ္ေယာက္မွ်ွ အေလ်ာ့မခံရပါလို

ငါ့ေလ

ထိုေစတနာေတြ ့ ျဖန္ ့ခင္း

ေလွ်ာက္နင္းသူ ခပင္းအတြက္

ပန္းတစ္ခင္းပဲ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႕တာပါ

ဒါေပမယ့္ …

ထိုမိတ္ေဆြတုိ႕ရဲ႕ ရင္တြင္းမွ

ခ်စ္ျခင္းမ်ား ရလိုေဇာနဲ႕

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အသာထုတ္ျပီး

ျမွားတစ္စင္းလို ပစ္ခြင္းပါရေစေတာ့

မိတ္ေဆြအားလံုး ထိမွန္ပါေစသား ….

(ကဗ်ာရည္ရြယ္ခ်က္ ျပည့္စံုေအာင္ ကူညီစပ္ေပးေသာ အကိုလြင္မင္းခန္႕ကို အထူးေက်းဇူးတင္လွ်က္)

ေစတနာ

10.05.2009(10း26)

ကိုယ္မွားသြားသလား

မွန္တာကိုေျပာရရင္ ယူဇာနဲ႕ ေနစိုးႏိုင္တို႕ရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ကို ေလ့လာမိတာက ေဆာ္မယ္ဆို တဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ပါ ။ အေကာင္းဖက္ကေျပာရင္ေတာ့ အေပါင္းအသင္းစိတ္ဓာတ္ေပါ့ ။ အဲ အဆိုးဖက္ကဆုိရင္ေတာ့ အတၱၾကီးတယ္ဆိုရမယ္ေပါ့ ။

ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ၾကည့္ေတာ့ စိတ္တစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြားတယ္ ။ ဟာ…ဒီေကာင္ေလး အေတြး ေတြ မဆိုးပါလားလုိ႕ ။ ဒီဖက္က လူေတြရဲ႕ အျမင္နဲ႕ ဒီေကာင္ေလး အျမင္ေပါင္းစပ္လိုက္ရင္ တို႕ဘာသာအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ ။

မဆိုးပါလားလို႕ ေျပာတာအေတြးကိုပဲေနာ္ ။အားလံုးကို ရိုင္းျပတာေတာ့ အားေပးတာမဟုတ္ ဘူး ။ ဘာေၾကာင့္ ရိုင္းသလဲဆိုတာလည္း ခံစားမိပါတယ္ ။

နံပါတ္တစ္ အခ်က္ကေတာ့ ကုိယ့္အေတြးကို ဘယ္သူမွ အေလးထား မစဥ္းစားၾကလို႕ပါ။ကိုယ္ ကအဲလို စဥ္းစားေအာင္ မေျပာတာေတာ့ ေမ့ေနတာကိုး ။ ငါ့လို ဘယ္သူမွ မေတြးႏိုင္ၾကဖူးဆို တဲ႕ မာန္ေၾကာင့္လည္း ပါတာေပါ့ ။ ကုိယ္လည္း အဲလို ခဏ ခဏ မွားဖူးပါတယ္ ။ ေလာကမွာ ျပည့္စံုေအာင္ ဘယ္သူမွ မေတြးႏိုင္ၾကဘူး ငါ့ညီ ။ အားလံုးေပါင္းစည္း စဥ္းစားေတြးေခၚၾကတာ ဟာ အေကာငး္ဆံုးျဖစ္ပါတယ္ ။

ေနာက္တစ္ခ်က္က သူတုိ႕ရဲ႕ေဒါသကို အက်င့္သီလမဲ႕တယ္လို႕ ငါ့ညီက ဟားတိုက္ျပီး ျမင္ေန တာပါ ။ ပုထုဇဥ္လူသားေတြမွာ ဘုရားအေပၚ စိတ္ကိန္းညႊတ္ေပမယ့္လည္းပဲ ေဒါသကေတာ့ ရိွေနမွာပဲ ငါ့ညီ ။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႕ဟာ သူတို႕ကို လာမထိရင္ေတာ့ အထိုက္အေလ်ာက္ ေဒါသကင္းပါတယ္ ငါ့ညီ ။ ဒီလူေတြကို ေဒါသထြက္ေအာင္လုပ္ေနတာမင္းလည္းဗုဒၶဘာသာပဲ ။ ဘယ္လိုအျပစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မင္းျမင္တတ္မွာပါ ။ ေနာက္…သီလနဲ႕ပက္သက္ရင္ေတာ့ အကို ကေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ပဲ ႏွဳိင္းတယ္ငါ့ညီ ။ ကိုယ့္ထက္သာတဲ႕ အတြက္ ကုိယ္ကေတာ့ ေလးစားေန ဦးမွာပါ ။

ကိုယ္ဒီလို အေသးစိတ္မေရးဘဲ လံုးေထြးျပီး ေရးေနရတာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ဆံုးရွံဳးရမွာ စိုးလို႕ပါ ။ ၾကားဝင္တယ္ဆိုတာ အခန္႕မသင့္ရင္ “ေျမြပါလည္းဆံုး သားလည္းဆံုး”တတ္တယ္ ငါ့ညီ ။ မင္းကို အထင္ၾကီးတာလညး္ ပါပါတယ္ ။

ကိုယ့္အေနနဲ႕ လူေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကို စိတ္ေလွ်ာ့ပါလို႕ မစြမ္းႏိုင္မွန္း နားလည္ တယ္ ငါ့ညီ ။ကိုယ္က တန္ခိုးရွင္လညး္ မဟုတ္ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းေတာ့ နားလည္ေလာက္ရဲ႕ ။ လက္ခံေလာက္ရ႕ဲလို႕ အထင္ၾကီးမိတာပါ ။

မင္းရဲ႕အျမင္နဲ႕ တစ္ျခားအကိုေတြရဲ႕ အျမင္ေတြ ေပါင္းစပ္ျပီး တ႕ုိကဘာသာေကာင္းဖို႕ ဖန္တီး နုိင္တယ္ဆိုတဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ခ်က္ရယ္ ကိုယ္ထားတဲ႕ ေစတနာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့ ေျမြ ပါလည္းဆံုး သားလည္း မဆံုးပဲ သားေရႊအိုးထမ္းရကိန္းၾကံဳရမယ္ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ ဟာ….

ေက်းဇူးျပဳ၍ ေျဖေပးပါ ။“ ကိုယ္ မွားသြားသလား ”

ဒါစာဟာ ဒီကိစၥနဲ႕ ပက္သက္လို႕ေတာ့ ေနာက္ဆံုးေရးသားျခင္းပါပဲ ။ ဘယ္လိုအေျဖမ်ိဳးထြက္ ထြက္ အားလံဳးကို ကိုယ္မုန္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ခႏၶီေကာင္းလြန္းလို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါ ။ ဒီ႕ထက္ ဆံုးရွံဳးရမွာ စိုးလို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ေစတနာ

13-05-2009(23း54)