ေဝါလ္ေပပါ ၾကီးေတြ အခ်ပ္ခ်ပ္
ခန္းဆီးေတြ အထပ္ထပ္နဲ ့.......
အင္း.............
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေတာ ့ျဖစ္သြား...
မေတာ္တစ္ဆ..
အျပင္ကလွမ္းျမင္ရမလား....
ရွားရွားပါးပါး ျပဴတင္းမွန္ ၂ ခ်ပ္.....
ကဲ.............
အစိမ္းေရာင္ စတစ္ကာ ေတြ ကပ္လိုက္တယ္....
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳး....
လွမ္းျမင္ရတဲ ့ေကာက္ရိုးမ်ား...
မတရား......
ျမက္ကေလးေတြအလား..စိမ္းနုလို ့......
အလုပ္မျဖစ္လို ့တဲ ့......
ေမ ့ပစ္ခဲ ့တာေတာင္ နဲနဲၾကာသြား.....
အဲဒီ ရိုးသားျခင္း ေပတံတစ္ေခ်ာင္းက..
ေျမာင္းထဲမွာ......
လြင္မင္းခန္ ့(26/03/09)
2 comments:
ဘယ္လုိပဲ ဖုံးကြယ္ထား.. ဟန္ေဆာင္ထား..
မ်က္ႏွာဖုံးက မ်က္ႏွာဖုံးပါပဲ..
သူ႕ရဲမရိုးသားမႈက သူ႕ကိုအျမဲေျခာက္လွန္႕ေနမွာ..
:)...အေတြး...အေတြး......ေလးနက္တဲ့အေတြးေတြနဲ ့
လွလွေလးေရးထားျပန္ၿပီ။။။။အားက်ရပါတယ္ ရွင္။
ရိုးသားျခင္းေပတံတေခ်ာင္းက ေျမာင္းထဲမွာ..တဲ့လား။
ဆင္းဆယ္ေပးခ်င္တယ္။။။:)
Post a Comment